De familie Grigoryan is een Armeense familie. Ze woonden in Syrië en hadden het daar voor de oorlog goed. Hij was een edelsmid en heel goed in zijn werk. Toen hij door een giftige drank blind werd veranderde zijn hele leven en dat van zijn vrouw en zijn gezin. Toen er een bom viel in de wijk dachten ze hun zoon te hebben verloren. Gelukkig was dat niet zo. Ze zijn gevlucht naar Libanon en hebben daar jaren doorgebracht, totdat ze naar Nederland kwamen met een programma van de Verenigde Naties. Omdat de vader van het gezin een handicap heeft. De heer Grigoryan, zijn vrouw, zoon en een van de dochters wonen nu in Zaandam op de begane grond van een flat.
Toen ze direct naar hun woning werden gebracht was daar qua inrichting heel erg weinig. Bijna alles was tweedehands of als het nieuw was van slechte kwaliteit. Levend van een bijstandsuitkering is vervanging daarvan een lastige opgave. Ze hebben heel veel via Marktplaats, via tweedehandswinkels en van mensen gekregen. En het ziet er echt gezellig uit en het is heel erg knap hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen. Maar grote investeringen zijn natuurlijk niet haalbaar. Toen John en Henk mij vroegen of ik een gezin wist die een metamorfose verdiende. Zoals we op TV vaak zien, geen Paleis voor een Prikkie, maar een Weer verliefd op je eigen huis metamorfose, wist ik direct dat zij dat gezin zijn.
Eind 2019 was de intake. Ze waren dolgelukkig met de aandacht van de stichting. Ze zijn bescheiden en gaven de problemen van hun woning aan. Het grootste probleem was de vloer. Daar lag over het beton een soort tapijt dat superdun en gerafeld was. Blauw. Hele koude voeten en ze hadden het gevoel van tocht over de vloer. De vloer is ongeïsoleerd en de woningbouwcoöperatie heeft deze flat nog niet aangepakt. Dit leidt overigens tot een torenhoge energierekening.
De gordijnen zijn dun en de kou komt via de ramen ook naar binnen. De deuren naar het terras en de voordeur zijn slecht en tochten. Er is geen zonwering en alles is erg slecht geschilderd en in een vage kleur.
Dus de conclusie was dat de stichting iets kon doen t.a.v. een vloer, gordijnen, zonwering en schilderen Dat zou hun huis ontzettend veel prettiger maken om in te wonen. De rest kunnen ze zelf regelen. En de woningcorporatie moet in actie komen.
Toen kwam Covid19. We konden even niet verder. In een druk huis klussen was een risico. De maanden verstreken tot we toch besloten om alvast de vervanging van de vloer door laminaat te doen. Met behulp van een fantastische vrijwilliger, gevonden via Facebook, gedaan met de zoon des huizes.
De hulp van de vrijwilliger, de inzet van John&Henk en die van Renata Pen worden door de familie ontzettend gewaardeerd. Ze hebben heel veel werk ook zelf gehad, want een vloer vervangen betekent enorm veel opruimen en overlast. Ze hebben heel veel aan de nieuwe vloer en voelen zich al 100% prettiger door de warme vloer. En het staat fantastisch.
Ze kijken uit naar de overige dingen die de metamorfose compleet maken. Hopen dat dat voor de zomer nog kan gebeuren en ze dan met meer plezier in het huis wonen waar ze door omstandigheden heel vaak vertoeven.
